Një fshat i populluar, por krejtësisht i qetë! I tillë është Dadkhai, një fshat i largët në Indi, në majë të një kodre që e rrethojnë Himalajet.
Arsyeja pas kësaj qetësie, është vërtet e trishtë. Nuk ka fëmijë që bërtasin teksa luajnë, nuk ka të rritur që bëjnë thashetheme, qeshin apo çdo zhurmë tjetër.
Me rreth 300 familje, Dadkhai njihet si “fshati i heshtur”. Ky fshat ka një përqindje shumë të lartë të njerëzve shurdhë memecë. Këshilli Indian i Kërkimeve Mjekësore zbuloi në 2014-ën pas një hetimi se fëmijët e lindur në këtë fshat kanë të njëjtën sindromë, ata as nuk flasin e as nuk dëgjojnë.
Padyshim, ky fshat funksionon krejt ndryshe nga pjesa tjetër e botës. Është e zakonshme të shohësh njerëz që shikojnë njëri-tjetrin pa thënë asnjë fjalë. Fshatarët identifikohen jo me emra, por me shenja. Edhe ata që janë në gjendje të dëgjojnë dhe flasin janë përshtatur me natyrën e qetë të komunikimit.
Kryetari i fshatit Choudhary Mohammad Hanief i cili është ndër të paktët që flet dhe dëgjon, u shpreh për mediat e huaja se: Çdo familje goditet nga ky mallkim! I kërkova qeverisë një shkollë për këta fëmijë, por lutjet tona ranë në vesh të shurdhër. Këta njerëz janë mbajtur larg arsimit bazë.
Çatitë e këtij fshati janë të mbuluara nga bimët, nuk ka rrugë të asfaltuara dhe ekziston vetëm një qendër e vogël shëndetësore, por pa mjek. Fshatarët e sigurojnë jetesën duke kultivuar perime ndërsa ujin e pijshëm e marin nga burimet aty pranë. Njerëzit duken aq të paqtë sa nuk ndodhin kurrë ngjarje kriminale.
Megjithatë, prevalenca e lartë e këtij mutacioni gjenetik te banorët e ka bërë atë disi të njohur vitet e fundit . E teksa njerëzit që e vizitojnë shtohen, fshatarët janë dyshues ndaj tyre pasi tremben nga kamerat.
Për dekada të tëra, shkaku i mutizmit në Dadkhai ishte një mister. Por shkencëtarët dyshuan fuqishëm se ekzistonte një lidhje gjenetike. Sipas Sunil Kumar Raina, një neurolog indian që udhëhoqi hetimin e ICMR-së në vitin 2014, fshati përbëhet kryesisht nga Gujjars, një komunitet nomad etnik i përhapur në të gjithë Indinë, Pakistanin dhe Afganistanin. Testet e tij gjenetike zbuluan se ky mutacion shkakton mungesën e një proteine të quajtur otoferlin, e cila çon në humbje të dëgjimit.
Dhe kështu ekspertët besojnë se martesat farefisnore brenda fshatit gjatë dekadave kanë bërë që mutacioni të trashëgohet brez pas brezi.
Për të ndryshuar të ardhmen e fshatit, autoritetet tani po inkurajojnë banorët e këtij fshati që të mos rrinë më të izoluar, por të kërkojnë partnerë nga komunitete të tjera.
Vendasit thonë se rasti i parë i shurdh-memecit u raportua në vitin 1901.
